Mother's Day

Araw ng mga Ina
Romans 16:13

Maraming taon na ang nagdaan, may isang tunay na pangyayari tungkol sa isang ina na naglakbay sa bulubunduking bahagi ng South Wales, England. Dala niya ang kanyang anak at sila ay naglakbay, ngunit sinalubong sila ng malakas na bagyo ng yelo. Sa lakas ng pag-ulan ng snow, halos hindi na makita ng ina ang daraanan. Dahil sa tindi ng lamig, namatay ang babae. Noong mahukay ang kanyang bangkay sa ilalim ng yelo, nakita na buhay pa rin ang kanyang anak. Hinubad pala ng ina ang kanyang mga damit at ibinalot sa bata. At saka niya niyakap ng mahigpit ang bata, sa gayung paraan nailigtas niya ang kanyang anak. Ang batang ito ay nakilala bilang si David Lloyd George, na sa kanyang pagtanda ay naging prime minister of Great Britain. Isa sa mga dakilang leader ng Inglatera.  

Ang kabanatang 16 ng aklat ng Roma ay talaan ng mga mahahalagang tao sa ministeryo ni Pablo.  At isa sa kanyang binanggit ay ang ina ni Rufo.  Siya ay isang mabuting ina para sa kanyang anak, at gayun din kay Pablo na nagturing sa kanya na  "para na rin niyang ina."

Sa buhay ng mga pastor,  totoo na may mga miembro ang ating iglesia na inilalagay ng Diyos bilang mga "ina" sa simbahan. Sila ay parang ina ng mga pastor at mga deakonesa. Sila minsan ay nagluluto, naglalaba, at nagpaplantsa ng barong ng manggagawa bago dumating ang Linggo. Sila ay kabilang sa mga mahirap kalimutan sa mga destino. 

Kung inyong itinatanong kung sino si Rufo, siya ay anak ni Simon na taga-Cirene. Si Simon ay ang lalaking nagbuhat ng krus ng Panginoong Jesus patungong kalbaryo. Ang ina na tinutukoy ni Pablo na para na rin niyang ina ay asawa ni Simon taga Cirene. Ang kanilang pamilya ay may kaugnayan sa nakita at naranasan ng kanilang ama. Saksi si Simon na taga-Cirene sa pagdurusa at kamatayan ng Panginoong Jesus. At nasaksihan din niya ang muling pagkabuhay ng Panginoon.   At sa nasaksihan niyang ito - siya ay naging mananampalataya. 

At ang pananampalatayang ito ay ibinahagi niya sa kanyang asawa at mga anak.

Sa araw na ito, samahan natin si Apostol Pablo na parangalan ang isang ina. At gayun din, parangalan natin ang mga ina, ang bawat ina ng mga pamilya. 

1. Una, parangalan natin sila dahil sa kanilang pagmamahal. 
May maari bang magmahal ng higit sa isang ina?  Mula sa paglilihi, pagdadalantao, panganganak, at pagpapalaki ng anak, ang ina ang nagbubuhat ng isang napaka-laking responsibilidad.  Ang lahat ng ito ay ginagawa niya hindi lamang bilang isang tungkulin, kundi bunga ng pagmamahal sa kanyang supling.  Ang bawat nanay ay sibol ng pagmamahal sa kanyang pamilya.  Sila ay mga balon ng paglingap, modelo ng paglilingkod. 

Ngunit madalas sila ay hindi pinapansin.  Hindi sila napapasalamatan ng kanilang asawa at ng mga anak.  Madalas pa ngang mapintasan dahil kulang sa alat ang niluluto o kaya ay hindi sila nakapag-laba agad ng uniporma ng anak na nag-aaral.  Sila ay madalas namumuhay na parang katulong, kung hindi man alipin.  Naiiwan mag-isa sa tahanan, upang maghanada ulit sa pagdating ng kanyang pamilya upang maghain ulit ng makakain sa hapunan.  Talagang walang katulad ang mga nanay. Pwede bang palakpakan natin sila?

2. Pangalawa, parangalan natin sila sa tindi ng kanilang impluensya sa buhay ng kanilang mga anak. 
Alam ba ninyo na si Thomas Edison ay hindi tinanggap sa paaralan noong siya ay bata pa? Sabi ng guro niya, "Bobo ang anak ninyo at wala na kaming magagawa para matulungan siya." Sumagot ang ina ni Thomas, "Hindi lamang ninyo kilala ang aking anak, ako na lamang ang magtuturo sa kanya." At lumaki si Thomas Edison na isa sa masasabing pinakamatalinong tao na nabuhay sa mundo.

Hindi maaring tawaran ang impluensya ng isang ina sa kanyang mga supling.  Sinasabi na si St. Agustine ay naging Kristiano sa impluensya ng kanyang ina.  Dahil sa kanya, naging matatag ang theologiya ng Christian Church.  Kung ano tayo ngayon ay utang natin sa ating mga nanay.  

3. Pangatlo, parangalan natin sila dahil sila ang ilaw ng ating mga tahanan.
May kasabihan ang mga Judio.  Sabi nila, “Ang naulila ng tatay ay ulila sa ama, ngunit ang naulila sa nanay ay para naring ulilang lubos.”   Sa sinapupunan ng nanay nagsisimula ang buhay ng isang bata.  At ang buong pamilya ay umaasa sa patnubay at gabay ng nanay hanggang sa paglaki ng mga anak.  

Ang nanay ay ang bumabalansse sa lakas at disiplina ng mga tatay.   Habang ang mga tatay ay nagtatrabaho, ang mga nanay ang nag-aaruga sa mga anak, nag-aayos ng mga material at emotional na pangangailangan ng mga anak.  

Napalaka-dilim ng isang tahanang walang ina.  Ang mga magulang ang pinag-uugutan ng lakas ng loob ng mga anak.  Ngunti marami ang mga kabataan na hindi nila nakakasama ang kanilang mga anak.  Ang mga kabataan ay nasisikap makakita ng pamilya sa pamamagitan ng kanilang mga barkada.  Ngunit walang maaring maging kapalit ang mga magulang.  

Ang bawat ina ay regalo ng Diyos sa mundo at sa buhay ng bawat isa sa atin.  Parangalan natin sila at pasalamatan.