Mabuting Patotoo ng Iglesia
2 Thess. 1:1-4, 11-12
Si Steve Sjogren, may akda ng "Changing the World Through Kindness, pp. 103-104 (Regal, 2005)" ay isang pastor na may kwento tungkol sa dalawa niyang kapit-bahay. Isang Kristiano at isang hindi. Nagreklamo ang hindi Kristiano, at naging malaki ang sama ng loob nito sa mga Kristiano. Ang dahilan, "Idenemanda ako ng ating kapit-bahay dahil sa isang puno sa pagitan ng aming mga bakuran. At hindi man ako kinausap bago siya pumunta ng abogado." At tanong niya, "Bakit hindi yata kami mahal ng mga Kristiano?"
Isang puna ni Mahatma Gandhi tungkol sa mga Kristiano sa kanyang panahon, "Kung naging mabuti lamang ang mga Kristiano sa aming mga taga-India, lahat ng Indiano ay Kristiano na ngayon." Dagdag pa niya, "I love Jesus but I hate you Christians!"
Marahil nasasaktan tayo sa mga ganitong puna sa mga Kristiano, ngunit may bagay na dapat nating aralin kung paano tayo nakikilala bilang tunay na alagad ng Panginoong Jesus.
Paalala sa Iglesia
Hindi naman nagkulang ang Panginoon sa pagbibigay paalala sa iglesia. Sabi ng Panginoon sa Mateo 5:13, "Kayo ang asin ng sangkatauhan. Ngunit kung ang asin ay mawalan na ng alat, paano pa ito mapapaalat muli? Hindi ba wala na itong kabuluhan kundi ang itapon at tapakan ng mga tao?"
Paalala rin ni Apostol Pablo ang ganito, sa Efeso 5:15-17,
"Kaya't mag-ingat kayo kung paano kayo namumuhay. Mamuhay kayong tulad ng matatalino at di tulad ng mga mangmang. 16 Samantalahin ninyo ang bawat pagkakataon na kayo'y makagawa ng mabuti sapagkat punung-puno ng kasamaan ang daigdig ngayon. 17 Huwag kayong maging hangal. Unawain ninyo kung ano ang kalooban ng Panginoon."
Ang kabuoang patotoo ng iglesia ay mahalaga. Patuloy pa ni Apostol Pablo, "Kayo'y mga hinirang ng Diyos, kaya't hindi dapat mabanggit man lamang na kayo'y nakikiapid o gumagawa ng anumang uri ng kahalayan o pag-iimbot." - (Efeso 5:3)
Tesalonica: Modelong Iglesia
Ang iglesia sa Tesalonica ay mabuting halimbawa na dapat tularan ng mga simbahan sa ating panahon. Aralin natin ang mabuti nilang halimbawa.
1. Sapagkat patuloy na tumatatag ang inyong pananampalataya kay Cristo. Ang pagiging Kristiano sa panahon na iyon ay hindi madali. Marami ang banta sa paglago sa pananampalataya. Ngunit napagtagumpayan nila ang mga ito;
a. Ang banta ng karahasan sa mga Kristiano. Ang bawat kaanib ng iglesia nang unang panahon ay handang magbuwis ng buhay para sa iglesia. Ngunit patuloy na tumatatag ang mga Kristiano sa Tesalonica sa gitna ng panganib ng kamatayan.
b. Naroon din ang banta ng mga maraming katuruan mula sa mga bulaang mangangaral. Ang maling doktrina ay madalas nagpapahina sa pananampalataya ng marami. Ngunit kapag ang mga Kristiano ay masipag sa pag-aral ng Salita ng Diyos - lalonng tumatatag ang kanilang pananampalataya.
2. Sapagkat lalong nagiging maalab ang kanilang pagmamahalan sa isa't isa. Sila ay iglesiang nagkakaisa. Ang ganitong patotoo ay nararanasan ng mga iglesiang marunong magpatawad at marunong tumalikod sa sarili upang unahin ang mga kasama sa iglesia.
3. Dahil sa kanilang pagtitiis at pananampalataya, sa gitna ng mga pag-uusig at mga kahirapang dinaranas. Ikinukulong, ipinapako sa krus, pinapakain sa mga leon o kaya ay pinupugutan ng ulo. Ang ganitong karanasan ay karaniwang nangyayari sa mga unang Kristiano. Ang pagiging Kristiano noon ay itinuturing na mababang uri ng pagkatao, na parang kriminal.
Ayon mismo kay Tacitus, isang historian na nakasaksi sa paghihirap ng mga unang Kristiano ang nagsabi ng ganito, " Sila (ang mga Kristiano) ay pinapatay at dinuduro, binabalatan ng buhay at pinapakain sa mga mababangis na hayop, ipinapakos a mga krus at sinisilaban tuwing gabi, upang maging ilaw sa dilim sa mga daan."
Ang mga katangiang ito ay hindi nakakamit sa pamamagitan ng salita lamang. Ito ay nagagawa bunga ng sakripisyo ng mga Kristiano alang-alang sa pagkakaisa para sa Panginoon.
Ang Iglesia sa Ating Panahon
May ilang kahinaan ang iglesia sa ating panahon na sumisira sa kanyang patotoo.
1. Sobrang tradisyunal, maraming iglesia ang nagiging makaluma at hindi na ito maunawaan ng mga bagong henerasyon. Ang iglesia ay kailangang maging "relevant" sa ating panahon. Ibig sabihin, kailangan itong makatugon sa mga hamon ng ating panahon bilang katawan ni Cristo.
2. Watak-watak ang iglesia Kristiana. Sa sobrang dami ng mga grupong Kristiano, na iba-iba ang turo, nalilito na ang marami kung alin ang totoo. Kailangang gumawa ng paraan ang mga simbahang Kristiano para magkaisa.
3. Sirang patotoo ng mga Kristiano sa karaniwang pamumuhay. Walang perfectong simbahan, ngunit kailangan parin tayong magsikap upang maging mabuting halimbawa tayo sa mga hindi mananampalataya.
4. Hindi nakikita ang tamang lugar at tungkulin ng simbahan sa pamayanan. Maraming Kristianong simbahan ang walang ministeryo sa kanilang pamayanan. Dahil dito, sarili na lamang ng simbahan ang kanyang inaalagaan sa halip na maglingkod sa pamayanan, lalo sa mga mahihirap.
Sukatan ng Matagumpay na Iglesia
Wala sa laki ng offering, o laki ng budget, hindi rin sa laki ng sweldo ng pastor, o sa dami ng mga meetings na nagagawa, o activities o ganda ng gusaling simbahan ang sukatan ng matagumpay na iglesia.
Ang sukatan ay nasa dami ng mga naliligtas at nagiging disipulo ni Cristo. Ang utos ng Panginoon ay "gawing alagad ang lahat ng tao", may budget man tayo o wala. May church building man o wala. Upang makagawa tayo ng maraming alagad;
1. maging mabuti tayong alagad ni Cristo - maging aktibo sa mga Nurture Ministries ng iglesia tulad ng Sunday School at Worship
2. pag-aralan nating magbahagi ng Salita ng Diyos o matuto ng personal evangelism - makibahagi sa Witness Programs ng iglesia, at mag-anyaya ng ibang kakilala sa iglesia
3. sumali sa mga ministeryo ng iglesia sa Outreach - tulad ng feeding, hospital ministry, pagbibigay ng mga damit at iba pa.
4. Maging mabuting patotoo sa personal na buhay. Ang mabuting patotoo ng iglesia ay sama-sama at personal ding tungkulin.
2 Thess. 1:1-4, 11-12
Si Steve Sjogren, may akda ng "Changing the World Through Kindness, pp. 103-104 (Regal, 2005)" ay isang pastor na may kwento tungkol sa dalawa niyang kapit-bahay. Isang Kristiano at isang hindi. Nagreklamo ang hindi Kristiano, at naging malaki ang sama ng loob nito sa mga Kristiano. Ang dahilan, "Idenemanda ako ng ating kapit-bahay dahil sa isang puno sa pagitan ng aming mga bakuran. At hindi man ako kinausap bago siya pumunta ng abogado." At tanong niya, "Bakit hindi yata kami mahal ng mga Kristiano?"
Isang puna ni Mahatma Gandhi tungkol sa mga Kristiano sa kanyang panahon, "Kung naging mabuti lamang ang mga Kristiano sa aming mga taga-India, lahat ng Indiano ay Kristiano na ngayon." Dagdag pa niya, "I love Jesus but I hate you Christians!"
Marahil nasasaktan tayo sa mga ganitong puna sa mga Kristiano, ngunit may bagay na dapat nating aralin kung paano tayo nakikilala bilang tunay na alagad ng Panginoong Jesus.
Paalala sa Iglesia
Hindi naman nagkulang ang Panginoon sa pagbibigay paalala sa iglesia. Sabi ng Panginoon sa Mateo 5:13, "Kayo ang asin ng sangkatauhan. Ngunit kung ang asin ay mawalan na ng alat, paano pa ito mapapaalat muli? Hindi ba wala na itong kabuluhan kundi ang itapon at tapakan ng mga tao?"
Paalala rin ni Apostol Pablo ang ganito, sa Efeso 5:15-17,
"Kaya't mag-ingat kayo kung paano kayo namumuhay. Mamuhay kayong tulad ng matatalino at di tulad ng mga mangmang. 16 Samantalahin ninyo ang bawat pagkakataon na kayo'y makagawa ng mabuti sapagkat punung-puno ng kasamaan ang daigdig ngayon. 17 Huwag kayong maging hangal. Unawain ninyo kung ano ang kalooban ng Panginoon."
Ang kabuoang patotoo ng iglesia ay mahalaga. Patuloy pa ni Apostol Pablo, "Kayo'y mga hinirang ng Diyos, kaya't hindi dapat mabanggit man lamang na kayo'y nakikiapid o gumagawa ng anumang uri ng kahalayan o pag-iimbot." - (Efeso 5:3)
Tesalonica: Modelong Iglesia
Ang iglesia sa Tesalonica ay mabuting halimbawa na dapat tularan ng mga simbahan sa ating panahon. Aralin natin ang mabuti nilang halimbawa.
1. Sapagkat patuloy na tumatatag ang inyong pananampalataya kay Cristo. Ang pagiging Kristiano sa panahon na iyon ay hindi madali. Marami ang banta sa paglago sa pananampalataya. Ngunit napagtagumpayan nila ang mga ito;
a. Ang banta ng karahasan sa mga Kristiano. Ang bawat kaanib ng iglesia nang unang panahon ay handang magbuwis ng buhay para sa iglesia. Ngunit patuloy na tumatatag ang mga Kristiano sa Tesalonica sa gitna ng panganib ng kamatayan.
b. Naroon din ang banta ng mga maraming katuruan mula sa mga bulaang mangangaral. Ang maling doktrina ay madalas nagpapahina sa pananampalataya ng marami. Ngunit kapag ang mga Kristiano ay masipag sa pag-aral ng Salita ng Diyos - lalonng tumatatag ang kanilang pananampalataya.
2. Sapagkat lalong nagiging maalab ang kanilang pagmamahalan sa isa't isa. Sila ay iglesiang nagkakaisa. Ang ganitong patotoo ay nararanasan ng mga iglesiang marunong magpatawad at marunong tumalikod sa sarili upang unahin ang mga kasama sa iglesia.
3. Dahil sa kanilang pagtitiis at pananampalataya, sa gitna ng mga pag-uusig at mga kahirapang dinaranas. Ikinukulong, ipinapako sa krus, pinapakain sa mga leon o kaya ay pinupugutan ng ulo. Ang ganitong karanasan ay karaniwang nangyayari sa mga unang Kristiano. Ang pagiging Kristiano noon ay itinuturing na mababang uri ng pagkatao, na parang kriminal.
Ayon mismo kay Tacitus, isang historian na nakasaksi sa paghihirap ng mga unang Kristiano ang nagsabi ng ganito, " Sila (ang mga Kristiano) ay pinapatay at dinuduro, binabalatan ng buhay at pinapakain sa mga mababangis na hayop, ipinapakos a mga krus at sinisilaban tuwing gabi, upang maging ilaw sa dilim sa mga daan."
Ang mga katangiang ito ay hindi nakakamit sa pamamagitan ng salita lamang. Ito ay nagagawa bunga ng sakripisyo ng mga Kristiano alang-alang sa pagkakaisa para sa Panginoon.
Ang Iglesia sa Ating Panahon
May ilang kahinaan ang iglesia sa ating panahon na sumisira sa kanyang patotoo.
1. Sobrang tradisyunal, maraming iglesia ang nagiging makaluma at hindi na ito maunawaan ng mga bagong henerasyon. Ang iglesia ay kailangang maging "relevant" sa ating panahon. Ibig sabihin, kailangan itong makatugon sa mga hamon ng ating panahon bilang katawan ni Cristo.
2. Watak-watak ang iglesia Kristiana. Sa sobrang dami ng mga grupong Kristiano, na iba-iba ang turo, nalilito na ang marami kung alin ang totoo. Kailangang gumawa ng paraan ang mga simbahang Kristiano para magkaisa.
3. Sirang patotoo ng mga Kristiano sa karaniwang pamumuhay. Walang perfectong simbahan, ngunit kailangan parin tayong magsikap upang maging mabuting halimbawa tayo sa mga hindi mananampalataya.
4. Hindi nakikita ang tamang lugar at tungkulin ng simbahan sa pamayanan. Maraming Kristianong simbahan ang walang ministeryo sa kanilang pamayanan. Dahil dito, sarili na lamang ng simbahan ang kanyang inaalagaan sa halip na maglingkod sa pamayanan, lalo sa mga mahihirap.
Sukatan ng Matagumpay na Iglesia
Wala sa laki ng offering, o laki ng budget, hindi rin sa laki ng sweldo ng pastor, o sa dami ng mga meetings na nagagawa, o activities o ganda ng gusaling simbahan ang sukatan ng matagumpay na iglesia.
Ang sukatan ay nasa dami ng mga naliligtas at nagiging disipulo ni Cristo. Ang utos ng Panginoon ay "gawing alagad ang lahat ng tao", may budget man tayo o wala. May church building man o wala. Upang makagawa tayo ng maraming alagad;
1. maging mabuti tayong alagad ni Cristo - maging aktibo sa mga Nurture Ministries ng iglesia tulad ng Sunday School at Worship
2. pag-aralan nating magbahagi ng Salita ng Diyos o matuto ng personal evangelism - makibahagi sa Witness Programs ng iglesia, at mag-anyaya ng ibang kakilala sa iglesia
3. sumali sa mga ministeryo ng iglesia sa Outreach - tulad ng feeding, hospital ministry, pagbibigay ng mga damit at iba pa.
4. Maging mabuting patotoo sa personal na buhay. Ang mabuting patotoo ng iglesia ay sama-sama at personal ding tungkulin.
