Galatia 5:13-26
Kamakailan lamang ay ang ating pagdiriwang ng ating kalayaan (June 12) at susunod ang kalayaan ng bansang USA (July 4). Ang ating aralin ay tungkol sa kalayaang Kristiano. at ito ay kalayaang kaloob ng Diyos sa mga naligtas.
Sa isang talumpati ni Franklin D. Roosevelt, noon ay pangulo ng USA, petsang January 6, 1941 sa Congreso, sinabi niya ang ang kanyang pangarap tungkol sa kalayaan na nais niyang matamo ng lahat ng tao;
1. kalayaan sa pagsasalita (freedom of speech)
2. kalayaan sa pagsamba (freedom of worship)
3. kalayaan sa pangangailangan (freedom from want), at
4. kalayaan mula sa takot (freedom from fear)
Mabuti ang mga kalayaang ito, ngunit higit nating kailangan ang kanoob ng Diyos: ang kalayaan mula sa kasalanan. Ang tunay na Kristiano ay hindi na alipin ng kasalanan, kundi alipin na siya ng Diyos upang gumawa ng mabuti.
Ayon sa Efeso 2: v10,
"Sapagkat tayo'y nilalang ng Diyos; nilikha sa pamamagitan ni Cristo Jesus upang iukol natin ang ating buhay sa paggawa ng mabuti. Iyan ang layuning pinili ng Diyos para sa atin noong una pa man."
Ang paggawa ng mabuti ay nagbibigay kalayaan upang umibig at maglingkod tayo sa iba.
Ang ating kalayaan ay hindi karapatan upang gumawa ng kasalanan.
Laman Laban sa Espiritu ng Diyos
Ang pananatili sa kasalanan ay pamumuhay sa laman. ito ay ang pagsunod sa kalayawan ng ating pagkatao na gumagawa ng taliwas sa kalooban ng Diyos. Hindi ito ang mismong katangian ng ating pagiging tao. Ito ay paggawa ng mga bagay na makasanlibutan. Dagdag na paliwag ni San Pablo, mula sa Roma 8:5a:
"Ang mga namumuhay ayon sa hilig ng laman ay walang pinapahalagahan kundi ang mga bagay na ukol sa laman."
Ang resulta ng ganitong pamumuhay ay kaparusahan at ganap na pagkawalay sa Diyos. Patuloy ni San Pablo, mula sa Roma 8:7-8
"Kaya nga, kapag sinusunod ng tao ang mga hilig ng laman, siya'y nagiging kaaway ng Diyos sapagkat hindi niya sinusunod ang batas ng Diyos, at talaga namang hindi niya kayang sundin ito. At ang nabubuhay ayon sa hilig ng laman ay hindi maaaring kalugdan ng Diyos."
Malinaw na binanggit ang mga halimbawa ng pamumuhay sa laman: Basahin ang Galatia 5: v19 - 21. Basahin at araling isa-isa:
"Hindi maikakaila ang mga hilig ng laman: pakikiapid, kahalayan at kalaswaan; v20pagsamba sa diyus-diyosan, pangkukulam, pagkapoot sa isa't isa, pag-aaway-away, pagseselos, pagkakagalit at kasakiman, pagkakampi-kampi at pagkakabaha-bahagi, v21pagkainggit,a paglalasing, kalayawan, at iba pang katulad nito. Muli ko kayong binabalaan: ang gumagawa ng mga ito ay hindi magkakaroon ng bahagi sa kaharian ng Diyos."
Pamumuhay sa Espiritu ng Diyos
Ang mga pinapatnubayan ng Espiritu ng Diyos ay mga anak ng Diyos (Gal. 5:14). Ang pamumuhay sa patnubay ng Espiritu ng Diyos ang ating panlaban sa layaw ng laman. Kung ang pamumuhay sa laman ay nagbubunga ng kaparusahan, ang pamumuhay sa Espiritu Santo ay magbubunga ng kabutihan:
Ganito ang bunga ng Espiritu, "Subalit ang bunga ng Espiritu ay pag-ibig, kagalakan, kapayapaan, katiyagaan, kabaitan, kabutihan, katapatan, kahinahunan, at pagpipigil sa sarili." (Gal. 5:22-23).
Ang ating patotoo ay nakikita sa mga bunga ng ating buhay. Dito rin natin naipapakita ang katibayan na sumasaatin ang Espiritu ng Diyos. Dahil sa ating pagsunod sa kanyang kalooban, tayo ay nagiging malaya mula sa kasalanan, tayo rin ay hindi na alipin ng laman at nagbubunga ang ating buhay ng mabubuting bagay na siyang kalooban ng Diyos para sa ating mga anak niya.
Kamakailan lamang ay ang ating pagdiriwang ng ating kalayaan (June 12) at susunod ang kalayaan ng bansang USA (July 4). Ang ating aralin ay tungkol sa kalayaang Kristiano. at ito ay kalayaang kaloob ng Diyos sa mga naligtas.
Sa isang talumpati ni Franklin D. Roosevelt, noon ay pangulo ng USA, petsang January 6, 1941 sa Congreso, sinabi niya ang ang kanyang pangarap tungkol sa kalayaan na nais niyang matamo ng lahat ng tao;
1. kalayaan sa pagsasalita (freedom of speech)
2. kalayaan sa pagsamba (freedom of worship)
3. kalayaan sa pangangailangan (freedom from want), at
4. kalayaan mula sa takot (freedom from fear)
Mabuti ang mga kalayaang ito, ngunit higit nating kailangan ang kanoob ng Diyos: ang kalayaan mula sa kasalanan. Ang tunay na Kristiano ay hindi na alipin ng kasalanan, kundi alipin na siya ng Diyos upang gumawa ng mabuti.
Ayon sa Efeso 2: v10,
"Sapagkat tayo'y nilalang ng Diyos; nilikha sa pamamagitan ni Cristo Jesus upang iukol natin ang ating buhay sa paggawa ng mabuti. Iyan ang layuning pinili ng Diyos para sa atin noong una pa man."
Ang paggawa ng mabuti ay nagbibigay kalayaan upang umibig at maglingkod tayo sa iba.
Ang ating kalayaan ay hindi karapatan upang gumawa ng kasalanan.
Laman Laban sa Espiritu ng Diyos
Ang pananatili sa kasalanan ay pamumuhay sa laman. ito ay ang pagsunod sa kalayawan ng ating pagkatao na gumagawa ng taliwas sa kalooban ng Diyos. Hindi ito ang mismong katangian ng ating pagiging tao. Ito ay paggawa ng mga bagay na makasanlibutan. Dagdag na paliwag ni San Pablo, mula sa Roma 8:5a:
"Ang mga namumuhay ayon sa hilig ng laman ay walang pinapahalagahan kundi ang mga bagay na ukol sa laman."
Ang resulta ng ganitong pamumuhay ay kaparusahan at ganap na pagkawalay sa Diyos. Patuloy ni San Pablo, mula sa Roma 8:7-8
"Kaya nga, kapag sinusunod ng tao ang mga hilig ng laman, siya'y nagiging kaaway ng Diyos sapagkat hindi niya sinusunod ang batas ng Diyos, at talaga namang hindi niya kayang sundin ito. At ang nabubuhay ayon sa hilig ng laman ay hindi maaaring kalugdan ng Diyos."
Malinaw na binanggit ang mga halimbawa ng pamumuhay sa laman: Basahin ang Galatia 5: v19 - 21. Basahin at araling isa-isa:
"Hindi maikakaila ang mga hilig ng laman: pakikiapid, kahalayan at kalaswaan; v20pagsamba sa diyus-diyosan, pangkukulam, pagkapoot sa isa't isa, pag-aaway-away, pagseselos, pagkakagalit at kasakiman, pagkakampi-kampi at pagkakabaha-bahagi, v21pagkainggit,a paglalasing, kalayawan, at iba pang katulad nito. Muli ko kayong binabalaan: ang gumagawa ng mga ito ay hindi magkakaroon ng bahagi sa kaharian ng Diyos."
Ang mga pinapatnubayan ng Espiritu ng Diyos ay mga anak ng Diyos (Gal. 5:14). Ang pamumuhay sa patnubay ng Espiritu ng Diyos ang ating panlaban sa layaw ng laman. Kung ang pamumuhay sa laman ay nagbubunga ng kaparusahan, ang pamumuhay sa Espiritu Santo ay magbubunga ng kabutihan:
Ganito ang bunga ng Espiritu, "Subalit ang bunga ng Espiritu ay pag-ibig, kagalakan, kapayapaan, katiyagaan, kabaitan, kabutihan, katapatan, kahinahunan, at pagpipigil sa sarili." (Gal. 5:22-23).
Ang ating patotoo ay nakikita sa mga bunga ng ating buhay. Dito rin natin naipapakita ang katibayan na sumasaatin ang Espiritu ng Diyos. Dahil sa ating pagsunod sa kanyang kalooban, tayo ay nagiging malaya mula sa kasalanan, tayo rin ay hindi na alipin ng laman at nagbubunga ang ating buhay ng mabubuting bagay na siyang kalooban ng Diyos para sa ating mga anak niya.