Gospel Reading: John 14:8-17 (25-27)
May isang pastor na nadestino sa isang iglesia at salamat at may isang kotse ang iglesia na pinapagamit sa mga nakadestinong pastor dito. Ngunit ang kotse ay lubhang luma na at ayaw ng mag 'start'. Hirap ang pastor dahil tuwing pa-aandarin niya ang nasabing kotse, kailangan niya ang magtutulak dito.
Ngunit dahil matalino ang pastor, gumawa siya ng paraan. Tuwing mag-park siya o kaya'y titigil, naghahanap siya ng parking area na pababa, o kaya'y iniiwan niyang umaandar ang kotse. Ito ay ginawa niya sa loob ng dalawang taon sa destino, at hindi na niya naging problema ang pagpapaandar sa kotse.
Dumating ang Annual Conference at nalipat ang nakadestinong pastor. Para hindi mahirapan ang kanyang kapalit, sinabi niya sa dumating na pastor ang problema ng kotse at ang 'madaling solusyon' niya para hindi na maging problema ang pagpapaandar.
Agad-agad, ang bagong pastor ay nagpunta sa harapan ng kotse at binuksan niya ang 'hood'. At may ikinabit siyang isang natanggal na kordon sa kuryente ng kotse. Pagkatapos ng ilang sandali, sumakay sa kotse ang bagong pastor at pinaandar niya ang kotse at--umaandar ito ng maayos. Mula noon, hindi na kailangang itulak ang kotse.
Sa loob ng dalawang taon, naroon lang pala ang lakas ng kotse upang umandar ito ng maayos. Tulad ng iglesia, ang 'power' source nito ay maayos. Hindi pala ito kailangang itulak dahil mayroon itong sapat na lakas upang umandar! Maari itong umandar ng maayos, dahil ang lakas at kapangyarihan ng iglesia ay nasa Banal na Espiritu na laging nandiyan lamang.
Ang Pentecostes
Ang Araw na ito ay pagdiriwang natin ng pagdating ng Banal na Espiritu sa mga mananampalataya. Hindi lamang sa mga naunang mananampalatya kundi pati sa mga mananampalataya sa kasalukuyan at sa mga papalit sa atin.
Ano ang Pentecoste?
Ang Pentecoste ay dating pinagdiriwang ng Judio bilang isang 'harvest' festival (Exodus 23:16 o kaya ay Day of the First Fruits (Hebrew, Yom ha-Bikkurim, mababasa sa Numbers 28:26). Ngunit noong ipinagkaloob ng Diyos ang mga Kautusan kay Moises at sa Israel, ang pagdiriwang ay naging tungkol na sa bagong pakikipagtipan ng Diyos sa Israel sa pamamagitan ng pagbibigay ng mga Kautusan sa Bundok Sinai. Ito rin ay tinatawag na festival of Weeks.
At ayon sa mga Judio, maging sa ating panahon (modern Jewish Encyclopedia), naniniwala ang mga Judio na noong ibigay ng Diyos kay Moises ang mga Kautusan, ito ay kasabay ng pagkakaloob ng Espiritu ng Diyos at ipinagkaloob ito hindi lamang sa isang wika (language) kundi sa pamamagitan ng pitumpung wika (70 languages)!
1. Ang Pentecostes ay Katuparan ng Pangako ng Diyos
Ibig sabihin mga kapatid, ang pagdating ng Banal na Espiritu sa mga tagasunod ng Panginoong Jesus ay katuparan ng Lumang Tipan mula pa sa panahon ni Moises. At kung paanong binigyan ng kapangyarihan ang mga Judio noong una upang sakupin ang Lupang Pangako, binibigyan din ng Panginoon ng kapangyarihan ang mga Kristiano upang ipahayag ang Mabuting Balita sa iba't ibang wika!
Mga kapatid, ang dating Diyos ng mga Judio, ang tunay na Diyos na mula pa noong una na nagkakaloob ng tunay na kapangyarihan sa mga mananampalataya ay siya pa ring Diyos na magpapalakas sa atin. Amen po ba?!
Ayon sa ating binasa, sa Juan 14:8-17, 25-27, ang pangakong ito ng Panginoong Jesus ay nagpapatunay ng dating pangako ng Diyos, at ito ay magkakaroon ng katuparan sa ating mga Kristiano sa ating panahon.
2. Ang Pentecostes ay Pagkakaloob ng Kapangyarihang Mula sa Diyos
Ang mga unang alagad ay dumaan sa mga nakakasindak na karanasan. Ang bagsik ng pagpaparusa sa krus na nagbubunga ng tiyak na kamatayan ay ang pangunahin sa mga kinatakutan ng mga unang Kristiano. Sa muling pagkabuhay ng Panginoong Jesus, binigyan ang mga alagad ng kapayapaan. Sa kanilang kalungkutan, pinagkalooban sila ng Panginoon ng kalagakan.
Ngunit bago umakyat ng langit ang Panginoon, inutusan sila na "gawing alagad ng Panginoong Jesus ang lahat ng tao'. Kabilang sa kanilang mimisyunan ang mga pumapatay ng mga Kristiano. At hindi natin masisisi ang mga alagad kung babalik ulit yung takot na dati nilang naranasan sa pagpaparusa ng kanilang kapwa Judio at ng mga Romano.
Maging sa panahon natin, maraming Kristiano ang walang 'confidence to share', walang 'confidence to preach'. Marami ang mayroong kakayanan at talento, pero wala silang lakas loob na gawin ang kaya nilang gawin, kaya wala silang nagagawa.
Upang magawa nila ang misyon na ito, kailangan nila ang kapangyarihan na mula sa itaas. Pakinggan po ninyo ang paliwanang ni Apostol Pablo tungkol sa kapangyarihang ito sa Efeso 1:18-20,
"Nawa'y liwanagan ng Diyos ang inyong isip upang malaman ninyo kung ano ang inyong inaasahan sa kanyang pagkatawag sa inyo, kung gaano kasagana ang pagpapalang inilaan niya para sa kanyang mga banal, 19 at kung ano ang di-masukat na kapangyarihang kaloob niya sa atin na mga nananalig sa kanya. Ang kapangyarihan ding iyon 20 ang muling bumuhay kay Cristo at nag-upo sa kanya sa kanan ng Diyos sa kalangitan."
Ang kapangyarihan ding ito na nagpalakas sa unang iglesia ang ating kalakasan sa ating panahon. Mapagtatagumpayan po natin ang anumang balakid. Mapagtatagumpayan po natin anumang pagsubok. Dahil kasama natin ang Espiritu ng ating Panginoon.
3. Ang Pentecostes ay Panahon ng Pag-aani at Panahon ng Pagsakop
Walang nagbago mula pa sa Lumang Tipan. Ang Pentecoste ay hudyat ng Diyos sa ating mga Kristiano na handa na ang pag-aani. Kaya nga sabi ng Panginoon, marami ang aaniin ngunit kaunti ang mag-aani. Ito ay hudyat upang magdiwang dahil marami ang bunga, ngunit hudyat din ito upang kumilos tayo para hindi masira ang mga naghihintay na bunga! Mga kaluluwang naghihintay sa pagliligtas ng Diyos!
Hudyat ito ng pagsakop ng Panginoong Jesus sa puso ng mga tao. Sabi ng Panginoon, "All the power is given upon me!" Gawin nating alagad ni Cristo ang lahat ng tao. Pero sinasabi natin, "Hindi natin makakaya!" Totoo po iyon, hindi natin makakaya sa ganang ating kakayanan. Hindi natin ito magagawa gamit ang ating sariling talino. Ngunit kasama natin ang Diyos!
Sa pangunguna ng Banal na Espiritu, may lakas po tayo upang mabago natin ang sanlibutan. We can transform the world, if the Holy Spirit is truly with us.
Si Colin Chapman ay may kwento sa kanyang aklat na "The Case for Christianity", tungkol kay Obispo Festo Kivengere, ng Uganda. Nangyari ito noong 1973, ng parusahan ng kamatayan ang tatlong miembro ng kanyang nasasakupang distrito.
Ang petsa ay February 10, 1973, sa Kabale, Uganda. May tatlong libong mamamayan na nakasaksi sa pangyayari. Takot ang bumabalot sa damdamin ng mga tao. Ibinaba sa sasakyan ang tatlong miembro ng simbahan, sila ay hinatulan ng kamatayan. Nakiusap ang obispo na kung maari niyang makausap ang tatlong Kristiano na itinuring na salarin.
Sa harapan ng mga biktima, hindi halos malaman ng obispo ang sasabihin. Awang-awa siya sa kanyang mga miembro. Ngunit ng alisin ang takip nila sa ulo, naladtad ang mga ngiti ng tatlong lalaking haharap sa kamatayan. At nagsalita ang isa sa kanila,
"Obispo, salamat po sa pagdating ninyo, ibinigay ko na po sa Panginoon ang aking buhay. Pkisabi sa aking pamilya na makikita ko na si Jesus. Pakisabi sa kanila na tanggapin din nila si Jesus sa kanilang buhay."
Ang gayun din ang patotoo ng dalawa pa.
Pinatay pagkatapos ang tatlo sa pamamagitan ng pagbaril.
Susunod na Linggo sa pananambahan, isinalaysay ng pari ang patotoo ng tatlong pinaslang. Umagos ang luha sa mga mata ng mga nagsisimba. Lahat ay nagbukas ng puso para sa Panginoon. Nakaramdam ng tagumpay ang Obispo. Hindi takot, hindi pagluluksa---tagumpay dahil kasama nila ang Diyos sa oras na iyon. Purihin ang Diyos! Amen!
